Opis: Królewski niewolnik: Reżyseria: Francis J. Grandon. Z Kathlyn Williams, Lafe McKee, Charlesem Clarym i Tomem Santschi. Po pozornie cudownej ucieczce Kathlyn ze Świątyni Lwa, gdzie prawie stała się ofiarą fanatycznych mężczyzn, nie wspominając o głodnym i grasującym lwie, nadal podążają za nią dzikie bestie, które wędrują po okolicy w poszukiwaniu zdobyczy. Zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa dzięki wyostrzonemu drugiemu zmysłowi i ostatecznie udaje się drewnem do drzewa, u podstawy którego znajduje się bożek. Ma to charakter sanktuarium wotywnego. Jest często odwiedzany przez Pielgrzymów i pobożnych Parsów, którzy modlą się o ochronę przed bestiami z dżungli, a także zostawiają ofiary pokojowe w postaci jedzenia. Powyżej, na gałęziach tego rozłożystego drzewa, znajduje się prosta budka myśliwska, gdzie miejscowi myśliwi są przyzwyczajeni do bezpiecznego obserwowania zwierzyny polującej na siebie w głębi dżungli. To bezczelne drzewo wydaje się mieć miłe cienie, a Kathlyn chroni się wśród jego gałęzi, wyczerpana straszliwą ucieczką przez splątane lasy. Nieuzbrojona zdaje sobie sprawę, że musi teraz polegać na swoim drwalstwie i szybkości nóg, aby uniknąć niebezpiecznych mieszkańców tej okolicy. Mając to na uwadze, tka dla siebie sukienkę z włóknistej trawy, która łączy się z roślinnością i gałęziami drzew, podobnie jak znaki wielu dzikich zwierząt, dostosowując się do otoczenia, zapewniając im nieświadome bezpieczeństwo. Niebawem kończy to ubranie, gdy mięsożerca, który podążał jej śladem, gromadzi się u podstawy drzewa i uspokaja się, wydając przerażające ryki i warcząc, ostrzegając ją, że nadszedł czas, aby zadbała o swoje bezpieczeństwo. Jest tak zaskoczona, że ​​w pośpiechu, chcąc uciec, zrzuca podartą i odbarwioną suknię świątynną, uciekając dalej w głąb Everglades w swoim nowym stroju tak dobrze komponującym się z otoczeniem, że pomaga to ukryć jej miejsce pobytu. Bruce, amerykański myśliwy, któremu udało się uratować Kathlyn w amfiteatrze przed czterdziestoma głodnymi lwami, podąża jej śladem, odkąd szarżujące słonie oddaliły je od siebie. Jednak niezrażony przeniknął w głąb dżungli, podążał za nią od Płonącej Bramy do zrujnowanej świątyni, a teraz do podstawy drzewa, gdzie znajduje jej podartą i porzuconą szatę. Zachęca się go, aby kontynuował poszukiwania z większą gorliwością. W międzyczasie niektórzy przejeżdżający handlarze tracą słonia, który zabłąkał się daleko, aby się pożywić i gonić. Słoń wpada w panikę i w locie prawie powala drzewo, które chroni Kathlyn. Ze strachu próbuje uciec, ale handlarze, którzy przybyli na miejsce zdarzenia, chwytają ją, wierząc, że była zbiegłą niewolnicą. Wódz tej bandy po naradzie postanawia zabrać swoją jeńcę do pobliskiego miasta, umieścić ją na targu niewolników i sprzedać. Następnie następuje szereg ciekawych wydarzeń scenicznych, ukazujących sposób opieki nad jeńcami, które w oczach swoich właścicieli mają ponadprzeciętną wartość, gdyż piękna Kathlyn od razu wzbudza chciwość i podziw lidera bandy, który naturalnie kończy ma w niej perłę niezwykle cenną. (Przypadkowo jest to znak kasty na czole ludzkiego ruchomości.) Kilka dni po wyjściu Kathlyn z dżungli zostaje wystawiona na aukcji na targu niewolników Allaha. Ubrana w dziki strój z tkanej trawy, nosząca piętno kasty i pozbawiona wszelkich ozdób, które niegdyś wyróżniały ją jako królową, jest tak mocno zakryta, że ​​nie rozpoznaje jej żaden z mrocznych magnatów, którzy często odwiedzają targ Allaha . W końcu, co ciekawe, zostaje sprzedana Umballahowi, który nie rozpoznaje jej ze względu na sari na jej twarzy. Kathlyn, której udało się przechytrzyć Umballaha, w końcu ujawnia mu swoją tożsamość, a kiedy to robi, jest wściekły i oburzony nie do opisania. Gdy ona tam była.